bizim lisede filan oynadığımız oyundu. şimdi şöyle açıklamaya çalışayım...
bi kaç kişi var, bir de ufak ufak kağıtlara yazılan karakterler var. "polis" "katil" bi de artık ne kadar kişiyse o kadar halktan diye tabir ettiğimiz "insan"lar var.
hadise şu, bu kağıtlardan herkes çekiyor ve kendi rolünü oynuyor. katil insanları göz kırpmak suretiyle öldürüyor. ölen adam öldüm diyor ve oyunda işi kalmıyor, polis katili bulmaya çalışıyor. insanda direk paranoyal esintiler yaratan oyundur. konuşmaya pek gerek olmadığı için deli deli gülmeye başlarsınız bi süre sonra. en kötü olanı sanırım katilin ilk teşebbüsünde polise denk gelmesidir.
bi de göz kırpma tiki olan adamlarla acaip eğlenceli olur bu oyun. adam sürekli göz kırpıyor ki ne bilicen katil mi ne... hayır katil olsa kaale de alınmaz ki *
- öldüm.
- ne demek öldün ?
- öldüm işte ya öldürdü adam.
- katil benim ulan nasıl öldün...
- ...
&
- ölsene ulan!
- niye ölim ki ?
- göz kırpıyoruz bi saattir!
- hı...öldürmek için mi kırpıyodun o gözü...
- yok tikim var!
-e.. evet var? az önce öldükte katil çıkmadın ya!
-eben...
bi de bu oyundan sonra, genelde insanın yaş ortalamasını iyicene aşağıya çekesi geliyor. bu da bom! oyunuyla mümkün oluyor. tabi daha önce, olay mahalinde bi oda dolusu koca koca insanın psikolojik olmuş gibi manasız bakışlar atmasına bi anlam yükleyemeyen anne, insanların deli gibi bom! bom! bom! diye bağırmasına hiç bi anlam yükleyemiyor. sonunda o da 10 yaşındayken yaptığı muameleyi yapıyor.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
